اجرایی از شما در فضای مجازی موجود هست که در آن نت‌هایی را اجرا می‌کنید که پیش از این شنیده نشده است. محدوده‌ی پس‌غیث نت‌های دو، ر، می، و فا را شامل می‌شود و با اشاره می‌توان نت سل را به‌صورت زینت نواخت، اما در این اجرا شما غیر از سل، نت لاکرن را، آن هم نه به‌صورت زینت، بلکه عادی می‌نوازید. لطفاً در این مورد توضیح دهید.

در این محدوده‌ی صوتی که با انگشت‌گذاری متفاوت به آن رسیده‌ام نوازنده این امکان را دارد تا لاکرن پس‌غیث اجرا کند، با این تفاوت که نتِ فایی که ما در محدوده‌ی صوتیِ پس‌غیث می‌نوازیم کم است، سُلِ پس‌غیث هم همین‌طور، و نوازنده‌ها همواره تلاش می‌کنند نت‌ها را با دمیدن بیشتر و لب بسازند.

در این محدوده‌ی صوتیِ جدید کوک نت‌ها دقیق‌تر است. همچنین یک نت هم به نت‌های دیگر اضافه می‌شود و نوازنده این امکان را دارد تا لاکرنِ پس‌غیث اجرا کند. بنابراین نت‌های این محدوده‌ی صوتی، که هنوز اسمی برای آنها نگذاشته‌ام، عبارتند از: می‌کرن، می‌بکار، فابکار، فادیز، سل، و لاکرن.

چه شد به این فکر افتادید؟

امروزه نی‌نوازها از محدوده‌ی پس‌غیث کمتر استفاده می‌کنند. از نت‌های این محدوده در اجراهایشان کمتر می‌شنویم و از نت سل هم به صورت نت زینت استفاده می‌شود. من فکر کردم شاید راهی برای بکارگیری از نت‌هایی که در محدوده‌ی اوج نی داریم باشد.

هوشمند عبادی. متولد ۱۳۶۳ در همدان. در ۷ سالگی با ساز فلوت به صورت خودآموز با موسیقی آشنا شد. فراگیری ساز نی را از ۹ سالگی به صورت خودآموز شروع کرد و در ۱۱ سالگی به کلاس‌های رضا جمشیدیان در همدان رفت. از سال ۸۳ در تهران به کلاس‌های استاد عبدالنقی افشارنیا رفت و در مکتبخانه‌ی میرزاعبدالله به کلاس‌های درس استاد محمدرضا لطفی راه یافت و در نهایت عضو گروه «شیدا» شد. وی در این گروه اجراهای متعددی داشته و در آلبوم‌های «وطنم ایران»، «سایه‌ی جان» و «یادواره‌ی عارف»، و آلبوم‌های تصویری «چاووش ۶» و «چاووش ۸» در گروه‌های سه‌گانه‌ی «شیدا» به آهنگسازی و سرپرستی استاد محمدرضا لطفی حضور داشته است.