به گزارش نای به نقل  از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بابک رضایی مدیرکل جدید دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار متنی که از آن به‌عنوان «پیمان‌نامه» یاد کرده ، از تلاش برای پیگیری و اجرای اولویت‌های حوزه مدیریتی‌اش سخن گفت.

در «پیمان نامه» منتشر شده از سوی بابک رضایی آمده است :

به‌نام خالق زیبایی‌ها

من، بابک رضایی با اطمینان از عزم اصلاح و تحول در مدیریت کلان فرهنگی- هنری دولت و اعتقاد به لزوم ایجاد وفاق و آشتی با هنرمندان، به قصد خدمت پای به این عرصه گذاشته‌ام. وظیفه اصلی خود را همراهی و حمایتِ موسیقی و دست‌اندرکاران آن در جهت اعتلای این هنر ارجمند و ارتقای سلیقه شنیداری جامعه می‌دانم.

من  از انتظارات برآورده نشده، گله‌ها و دغدغه‌های غالبا بحق شما ارجمندان این حوزه کم‌وبیش آگاهم و بنا دارم در همین ابتدای امر با شما عزیزان پیمانی ببندم و صمیمانه بخواهم تا ضمن یاری من، با رهنمودها و بیان نظرات و انتقادات ارزشمندتان نگذارید از راه درست خدمت به موسیقی و اهالی آن خارج شوم.
با شما پیمان می‌بندم:

– در اصلاح و به‌روز رسانی ساختارها و رویه‌های معمول و حذف ناکارآمدی‌ها، تبعیضات موجود و روال‌های غیر منطبق بر روح هنر و موسیقی در حد توان و مقدورات بکوشم.

– تصمیمات و سیاست گذاری‌های حوزه خود را با بهره‌گیری از برآیند نظرات جامعه موسیقی و کارشناسان دلسوز این حوزه از گونه‌ها، مکاتب، سلایق هنری، رده‌های سنی متنوع و مختلف و مرتبط اتخاذ نمایم و بیشتر منعکس کننده نظرات جامعه موسیقی به حاکمیت و تاثیرگذاری آن‌ها در تصمیمات مرتبط باشم تا صرفا عامل اعمال نظرات یکسویه از بالا.

– در تصمیمات خود منافع هیچ فرد، جناح یا سلیقه‌ای خاص را در مناسبات قدرت و ثروت بر مصالح عمومیِ موسیقی ارجح ندانم و جز شاخصه‌های هنری مرتبط، در به حداقل رساندن حضور و تاثیر مواردی چون جنسیت، قومیت، دیدگاه‌های اعتقادی، سیاسی و سلیقه‌ای تلاش کنم.

– شنوا و پاسخگوی نظرات و بیش از آن انتقادات هرچند به‌ظاهر تلخ، اما ارزشمند شما باشم و بستر و زمینه ابرازِ آزادانه‌تر آن را مهیا سازم. اقدامات خود را در کمترین زمان و به طور مستمر در معرض دید و قضاوت افکار عمومی قرار داده، از اقرار به اشتباهات خود و البته تصحیح آن ابایی نداشته‌ باشم.

– بسترهای فعالیت سالم و مستقل موسیقایی را حتی‌الامکان مهیا و زمینه را برای ارائه و به فعلیت رسیدن ایده‌ها و طرح‌های نابِ مجال بروز نیافته هنرمندان و صاحبان اندیشه فراهم سازم.

– حفظ جایگاه و میزِ خود را ارجح بر منافع هنر و هنرمندان ندانم و در برابر هر مفسده یا رویکردی که به زیان خیر عمومی جامعه موسیقی است بی‌ملاحظه بایستم.

– و در آخر هرگاه هیچ توان یا امکانی برای باقی ماندنم بر سر پیمان خود با شما مقدور نبود بر ماندن اصرار نورزم و کار و مسئولیت را به دیگران سپارم.

بابک رضایی / هفتم اردیبهشت ۱۴۰۴