نشست نقد و بررسی اجراهای روز پنجم بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی، عصر روز  پنج‌شنبه بیست و چهارم مردادماه و با حضور هومان اسعدی (دبیر جشنواره)، حسین علیزاده، سیامک جهانگیری، محمدرضا فیاض و احسان ذبیحی فر (اعضای هیأت داوران) در تالار رودکی برگزار شد.

هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته باشد

در ابتدای این نشست حسین علیزاده عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد اجراهای امروز گفت: این دومین سالی است که بخش آفرینش در تکنوازی به جشنواره موسیقی جوان اضافه شده و اجراهای امسال نسبت به سال گذشته بسیار بهتر بود. به هر صورت در هر رقابتی تعدادی از شرکت‌کنندگان به عنوان نفرات برتر انتخاب می‌شوند و تفاوت فاحشی بین فردی که  مقامی کسب می‌کند و فردی که مقامی بدست نمی‌آورد وجود ندارد و این یک مسئله طبیعی است و از نظر من تمام شما نوازندگان جوان برنده هستید به دلیل اینکه تمام اعضای هیأت داوران از اجراهای شما لذت بردیم.

وی افزود: این بخش از جشنواره یک جرأت و جسارتی به نوازندگان می‌دهد که بتوانند آن چیزی که فکر    می‌کنند را انجام دهند و آن فکر صرفا به آن‌ها دیکته نمی‌شود. عده‌ای از نوازندگان امروز معمارهای عجیبی بودند و ساختمان‌هایی که ساخته بودند تمام زوایای آن با هم توازن نداشت. عده‌ای از نوازندگان نیز با  احتیاط بیشتر پایشان را از خط قرمز فراتر می‌گذاشتند و عده‌ای نیز بی مهابا کار کردند اما نتیجه خوبی    گرفتند. هر اتفاق و تغییری حتما باید نگاه هنری در آن وجود داشته و تأثیرگذار باشد.

حسین علیزاده در پایان خاطرنشان کرد: یکی از نکات جالب اجراهای امروز این بود که نوازندگان سنتور دارای ابعاد ذهنی بیشتری از خودشان بودند و یک بخشی از آن مربوط به سازشان است که می‌توانند فضای بیشتری را با آن بسازند. اما عده‌ای از دوستان از این جهت که آن چیزی که می‌بینند پیاده می‌کنند، بسیار موفق بودند و مشخص بود که از عهده فانتری‌های خودشان برمی‌آمدند و آن‌ها را انجام می‌دادند.

اضافه شدن بخش آفرینش در تکنوازی انتخاب بسیار هوشیارانه‌ای بود

محمدرضا فیاض دیگر عضو هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد   اجراهای این بخش گفت: در ابتدا می‌خواهم از دوست عزیزم جناب آقای هومان اسعدی دبیر جشنواره موسیقی جوان به دلیل ساماندهی این بخش در جشنواره تشکر کنم. انتخاب بسیار هوشیارانه‌ای بود به دلیل اینکه در این جشنواره می‌توان جمع‌بندی درستی از واقعیت‌های جاری موسیقی را نیز در نظر گرفت و در    عین حال رو به آینده داشت که افق‌های پیشرو چه می‌تواند باشد.

وی افزود: بنده تعبیر مهندسی زمان را می‌پسندم به دلیل اینکه زمانی که می‌تواند در سکوت بگذرد، شما  یک زمانی در اختیارتان است و مهم این است که شما در این زمان چه سازه‌هایی می‌گذارید و از چه ایده‌هایی استفاده می‌کنید. شما برای اجرای قطعاتتان حدود ۱۲ دقیقه فرصت دارید که سازه‌های صوتی خودتان را ارائه دهید. سازه‌هایی که می‌خواهد در عین حالی که به مباحث فرهنگی ایران تکیه داده باشد، اما سازه‌های شخصی خودتان باشد. برای چنین فرآیندی باید ذهن کل نگر داشت و من این ذهن را در مقابل ذهن جز نگر قرار می‌دهم.

محمدرضا فیاض در پایان تصریح کرد: پیشبرد یک مسیر و سازندگی تنها در زمانی است که مؤلف همزمان بتواند از بین دو اندیشه مختلف نوسان کند. همچنین از طرفی بتواند جزئیات بسیار ریزی را ببیند و بصورت بسیار مینیاتوری بتواند به کوچک‌ترین عناصر تکیه کند و از طرفی نیز حتما بتواند کل نگر باشد و هر دو     آسیب ممکن است دست به گریبان ما شوند. بنده می‌توانم یک توصیه دوستانه به شما کنم و آن این است   که همزمان شخصیت خودتان را در جهت جز نگر و کل نگر بودن توسعه دهید.

اجراهای بسیار خوبی را شاهد بودیم

سیامک جهانگیری نیز عضو دیگر هیأت داوران در بخش آفرینش در تکنوازی در مورد اجراهای امروز گفت:  اتفاقی که امروز شاهد بودیم، اجراهایی بود که اتفاق افتاد و اجراهای بسیار خوبی را شاهد بودیم. ما با یک   ظرفیت مشخص موسیقیایی و همچنین سازهایی که کاربرد خاص خودشان را دارند روبرو هستیم و بخش‌هایی که در اجراها شنیدیم این بود که عده‌ای از نوازندگان در ایده‌های شکل گرفته خیلی وام‌دار اتفاقات شنیداری شان هستند و کمتر از این دامنه خارج می‌شوند و یا این جسارت را به خرج می‌دهند که خودشان را به نقطه‌ای دیگر پرت کنند و از آن چیزی که به عنوان یک ظرف محتوایی وجود دارد، خودشان را به نقطه‌ای برسانند که شاید بتواند اولین قدم‌هایی باشد که بشود مؤلفه‌های نوازندگی این نوازندگان شود.

وی ادامه داد: دست پیدا کردن به این جریان از همین نقطه‌ای شروع می‌شود که شما کم و بیش با آن در چالش قرار گرفتید و خودتان را در داخل این ظرف قرار می‌دهید. پیشنهاد من به شما این است که آن چیزی که به عنوان یک محتوا در اختیار دارید را مقداری بیشتر با آن کلنجار روید و به این موضوع اکتفا    نکنید که ایده‌هایی که بسیار زیبا و دلچسب است، تمام دست‌مایه ایده‌هایتان شود.

سیامک جهانگیری در پایان بیان کرد: در مواقعی که ما یک زمان حدودا ۱۲ دقیقه‌ای برای اجرا داریم، خیلی مهم است که اتفاق موسیقایی در این مدت طوری پیش رود که تمام مجموعه یک اجرای خوب را با خودش داشته باشد. یعنی تکنیک، ذهنیت، نگاه موسیقایی و برنامه شما بتواند با خودش یک فراز و نشیبی را برای مخاطبینش به همراه داشته باشد.

همه ما ساز می‌نوازیم و موسیقی ایرانی را کار  می‌کنیم تا در نهایت بتوانیم خلاق باشیم

در پایان این نشست احسان ذبیحی فر عضو دیگر هیأت داوران بخش موسیقی دستگاهی در مورد اجراهای این بخش گفت: بنده احساس می‌کنم که این قسمت از جشنواره که به تازگی در جدول برنامه‌های جشنواره موسیقی جوان اضافه شده است، شاید مهم‌ترین چیزی است که باید در موسیقی ایرانی به آن توجه کنیم و این بخش به صورت رسمی و جدی به آن می‌پردازد. همه ما ساز می‌نوازیم و موسیقی ایرانی را کار  می‌کنیم تا در نهایت بتوانیم خلاق باشیم؛ قرار نیست فقط کلاس برویم و ساز بنوازیم بلکه ما باید ساز بنوازیم تا در نهایت بتوانیم به ساز خودمان اشراف داشته باشیم.

وی در پایان افزود: تمام اساتیدی که در نسل‌های گذشته موسیقی ایرانی را کار کرده‌اند و در حال حاضر نیز مشغول فعالیت هستند، تنها به دلیل اینکه خلاق بوده‌اند آن‌ها را می‌شناسیم. من فکر می‌کنم وجود این   بخش در جشنواره یک اتفاق ویژه است که به طور حرفه‌ای به این موضوع می‌پردازد و همگان را به این موضوع دعوت می‌کند که همه ما باید روی این موضوع کار کنیم.