مراسم بزرگداشت مقام هنری استاد حسین اسدی، هنرمند موسیقی عاشیقلار، با همت بنیاد آفرینش‌های فرهنگی هنری نیاوران و انجمن موسیقی ایران در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران با حضور پرشور آذری‌زبان‌ها برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، در ابتدا فیلمی از اجرای استاد حسین اسدی در برنامه‌های مختلف برای حاضرین پخش شد که در آن به نهایت قدرت ایشان در عرصه‌ی نوازندگی اشاره شده بود. سپس خسرو سرتیپی روی صحنه آمد تا به عنوان مجری برنامه در مورد این استاد بزرگ موسیقی عاشیقلار صحبت کند.

کلمه دده را برای ایشان قائل می‌شدند

در ابتدا خسرو سرتیپی، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی، ضمن خوشامدگویی به مهمانان برنامه و شرح زندگی استاد حسین اسدی، در مورد مقام هنری ایشان گفت: شاهد بودم که در مقالاتِ متعدد کلمه‌ی «دده» را به استاد حسین اسدی لقب می‌دادند. کلمه‌ی دده چنان مرتبه‌ی بزرگی است که هر کسی نمی‌تواند به آن قله برسد و آن را فتح کند. حسین اسدی در موسیقی معاصرِ آذربایجان چنان تأثیری داشتند که دوستداران هنر و موسیقی، این مقام را برای ایشان قائل شدند.

او در ادامه توضیح داد: وقتی سخن از ساز قوپوز یا موسیقی آذربایجان و بخصوص موسیقی عاشیقلار می‌شود در ایران خودبه‌خود نام استاد حسین اسدی در اوج می‌آید و در ردیف بزرگانی که برای ترویج و ترقیب این موسیقی تأثیر گذاشتند قرار می‌گیرد. حسین اسدی چنان محجوب بود که ما آنچنان که شایسته‌ی هنر اوست او را نشناختیم و او نیز در میدان هنر و عرصه‌ی موسیقی خود را پنهان کرد.

سرتیپی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم از موسیقی آذربایجان صحبت کنیم در این چهل سال گذشته بی‌تردید نام استاد حسین اسدی در ردیف بزرگترین هنرمندان ما قرار دارد و چون نوری همیشه در تاریخ این هنر می‌درخشد.

در پایان خسرو سرتیپی در پایان از خانواده‌ی این هنرمند گرامی که در مراسم حضور داشتند تشکر و قدردانی کرد. همچنین از علی مرادخانی معاونت هنری وزارت ارشاد، بهرام جمالی مدیرعامل انجمن موسیقی ایران، سیدعباس سجادی، رئیس بنیاد آفرینش‌های فرهنگی هنری نیاوران برای برگزاری این مراسم تشکر و قدردانی کرد.

پرنده برای پریدن نیاز به گذرنامه ندارد

سپس سیدعباس سجادی رئیس بنیاد آفرینش‌های فرهنگی هنری نیاوران روی صحنه آمد و ضمن خوشامدگویی به حاضرین گفت: بی‌تردید موسیقی عاشیقی یک از سرشاخه‌های جدّی موسیقی ایران است. خارج از اینکه ما به تقسیمات جغرافیایی بیندیشیم باید عرض کنم که فرهنگ مرز نمی‌شناسد.

او در ادامه گفت: در سفری که به جمهوری آذربایجان برای اجرای برنامه‌ای داشتم، بختیار وهاب‌زاده، شاعر بزرگ آذربایجان جمله‌ی بسیار زیبایی گفتند: پرنده برای پریدن نیاز به گذرنامه ندارد. ایشان گفتند هر چند رودی به نام ارس ما را از هم جدا کرده است اما از طریق خاک زیر رود ارس به هم وصل هستیم. موسیقی عاشیقی از مرز چین تا اروپا تداوم دارد.

سجادی خاطرنشان کرد: استاد جلیل شهناز می‌گفت ما دو جور نوازنده داریم؛ بعضی‌ها ساز را می‌زنند و بعضی‌ها هم آن را می‌نوازند، حسین اسدی ساز را می‌نواختند، هرچند با قدرت اما ظرافت و لطافت در سازشان موج می‌زد.

او در پایان ضمن قدردانی از خانواده‌ی این هنرمند افزود: این برنامه مراسم «یادهست» استاد حسین اسدی است و ما اعتقادی به «بود» نداریم؛ استاد حسین اسدی هست، چرا که کسی که دل مردم را شاد کند و کسی که سازش زخمه بر دل مخاطبانش می‌زند همیشه زنده است.

در این برنامه عاشیق‌ها و گروه‌های مختلف آذری به نوبت روی صحنه آمدند و با یاد این استاد بزرگ موسیقی آذری به اجرای موسیقی و آواز پرداختند. پس از پایان برنامه، از حاضرین در فضای باز فرهنگسرای نیاوران پذیرایی شد.