در یادداشت ایرج صهبائی آمده است:

«با کمال تأسف باید اذعان کرد که مشکلات ارکستر سمفونیک تهران هنوز حل نشده است و افت و خیزها و پستی و بلندی‌ها ادامه دارند. من شناخت کاملی از مسائل ارکستر سمفونیک تهران دارم و آن را تجربه کرده‌ام؛ زیرا هشت سال به عنوان رهبر مهمان و یکسال (۱۳۸۲-۱۳۸۱) با عقد قرارداد، رهبری دائم ارکستر را برعهده داشته‌ام. بنابراین پس از گذشت حدود ۱۲ سال همان مسائل کم‌ و بیش گریبان‌گیر ارکستر سمفونیک تهران است و سؤال اساسی‌ این است که: آیا کشور و اجتماع ما حاضر به قبول فرهنگ موسیقایی غرب، که ارکستر هم بخش مهمی‌ از آن است، می‌باشد یا نه؟ این بحث نیازمند وقت و بررسی‌ عمیقی است.

در رابطه با جریانات اخیر، چند واقعیت لازم است گفته شود:

ــ در حدود ۵ ماه پیش آقای علی‌ رهبری با من تماس گرفتند و پیشنهاد همکاری برای ۲ کنسرت را دادند. اخبار مثبتی از طریق جراید و نوازندگان و دوستان هنرمند به گوش می‌رسید که حکایت از پیشرفت ارکستر و پویایی جدیدی می‌کرد. از طرفی‌ چون شاهد پیشرفت جوانان ایرانی در رشته‌ی موسیقی بودم، با تعیین وقت و قبول شرایط، پیشنهاد ایشان را پذیرفتم. برای آماده کردن این ۲ کنسرت برنامه‌های آهنگسازی و تدارکات کنسرت‌های دیگر را به تعویق انداختم. ولی‌ یک شب قبل از حرکت به ایران خبر رسید که کنسرت‌ها به خاطر انتخابات و ایام فاطمیه و کمبود شنونده حذف شده‌اند.

ــ من به هیچ عنوان کاندیدای رهبری دائم ارکستر سمفونیک تهران نیستم، زیرا اولویت زندگی هنری من آهنگسازی است و بنابراین مسئولیت سنگین این مهم در برنامه‌ی کاری من جای ندارد. از طرفی‌ نیز چنین پیشنهادی از طرف بنیاد رودکی به من نشده است. در عوض پیشنهاد همکاری به عنوان رهبر مهمان دوباره مطرح شده که تاریخ آن بدون تعیین وقت به آینده موکول شده است.

واضح است که قدم اول برای حل مشکلات ارکستر سمفونیک تهران، حل مسائل مادّی نوازندگان است.

ــ ایرج صهبائی»