در حاشیۀ یازدهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان، پس از اجراها دکتر حمیدرضا اردلان، پژوهشگر حوزۀ موسیقی، در رابطه با کیفیت اجراها و تأثیرات جشنواره به روابط عمومی جشنواره توضیح داد و به بررسی وضعیت موسیقی کردی و سیستان و بلوچستان پرداخت.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، حمیدرضا اردلان دربارۀ اجراهای بخش موسیقی سیستان و بلوچستان توضیح داد: متأسفانه به دلایل مختلف متقاضیان کمی از فرهنگ و موسیقی سیستان و بلوچستان برای شرکت در جشنواره هستند. سال گذشته این بخش شرکت‌کننده‌ای نداشت. دبیر جشنواره و انجمن موسیقی ایران در تلاش با چند ارگان دیگر، تعداد شرکت‌کنندگان این بخش را افزایش دادند. سازمان منطقۀ آزاد چابهار نیز کمک کرد و سیزده‌ـ چهارده نفر از نوازندگان و موسیقیدانان سیستان و بلوچستان در جشنواره حاضر شدند. تفاوت کیفیت اجراها در سطوح مختلف متفاوت بود. در گروه سنی الف قیچک‌نوازی، نوازنده‌ای از خانوادۀ زنگ‌شاهی‌ها شرکت کرده بود که در حد استادی مقام‌ها را اجرا می‌کرد.

او اشاره کرد که یکی از مناطقی که موسیقی آن در خطر است، موسیقی بلوچستان است و ادامه داد: بی‌توجهی به اقوام ایرانی موجب این امر می‌شود. بی‌توجهی الزاماً بی‌توجهی سیاسی و مادی نیست، بلکه فرهنگ و اجزای آن در کشور ما طرح مسئله نشده است. ساختن یک بستر اولویت بیشتری برای همه دارد تا سطح نفوذ یک موسیقیدان در آیندۀ فرهنگی کشور. دلایل دیگری نیز وجود دارد، مثلاً از ادوار گذشته مرکز ایران از نظر دولت‌ها مکان مناسب‌تری برای سرمایه‌گذاری بوده است.

وی در ادامه گفت: به طور طبیعی توجه به حاشیه و نقاط دورافتاده کمتر است. مسئولان و مدیران دلسوزی هم بودند که در این زمینه تلاش کردند. باید مشخص شود که این فرهنگ، آداب و رسوم و لباس و… نزد اقوام ایرانی که موجب قوام کشور است، ضرورت است؟ نیاز است؟ یا چیزی مزاحم است؟ از نظر بنده کیان فرهنگ کشور وابسته به تقویت اقوام است. ایران یعنی اقوام ایرانی. در مرکز این فرهنگ امر شنیداری که ترکیبی از زبان، شعر و موسیقی است قرار دارد. در مرکز این بنیان موسیقی قرار دارد.

این پژوهشگر در خصوص موسیقی کُردی گفت: موسیقی کردی یکی از شکوفاترین بخش‌های جشنواره بود. ما نمی‌توانستیم تصمیم بگیریم چه کسی باید رتبۀ اول تا سوم را کسب کند. هر یک شایستۀ مقام بودند. جوانان کم‌سنّ و سال به موسیقی به دید کاربردی نگاه می‌کنند. گروه‌های جوان می‌توانند در مراسم آیینی نقش ایفا کنند. تا حدودی شعف‌آور است و نشان می‌دهد جشنوارۀ ملی موسیقی جوان تا چه اندازه می‌تواند در کشف استعدادها مؤثر باشد، جشنواره مانند یک پیش آگاهی برای کل کشور است و موجب برنامه‌ریزی می‌شود. اینها با این استعدادهای درخشان می‌توانند در حفظ فرهنگ، ایجاد شعف اجتماعی و مهم‌تر از همه تماس و ارتباط با فرهنگ‌های دیگر هم میان اقوام ایرانی و هم میان کل اقوام با دیگر کشورها قدم بردارند. ما می‌توانیم با جشنوارۀ ملی موسیقی جوان راه تماسی با تمام دنیا ایجاد کنیم.

وی دربارۀ تأثیرات جشنواره بر جوانان نوازنده بیان کرد: حدود شصت و پنج داور استاد در تمام رشته‌ها حضور دارند. این بسیار مهم است که دو استاد به جوان چند ساله جایزه بدهند، تشویقش کنند و راهی برای پیشرفت مقابل او بگذارند. جشنواره تقدیر می‌کند، ضعف‌ها را تذکر می‌دهد و نقاط قوت را نمایان کرده و تقویت می‌کند. جشنواره باعث شده پس از چهل سال این تعداد از موسیقیدان کنار هم حاضر شوند. پتانسیل کل موسیقی کشور در سه بخش موسیقی مغرب زمین، کلاسیک، ملی و نواحی به کمک این جشنواره آمده است.

وی افزود: جنبۀ دیگر جشنواره این است که اقوام ایرانی با هم ملاقات می‌کنند و فرهنگ‌ها با یکدیگر همزیستی می‌کنند. این تعامل به‌ویژه در اختتامیه‌های جشنواره می‌تواند نمادی از یک وحدت ملی با رنگ و بویی آموزشى و تربیت فنی موسیقی کشور باشد.

یازدهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان به دبیری هومان اسعدی، با مشارکت گستردۀ استادان برجستۀ موسیقی کشور، و با حضور ۵۰۰ نوازنده و خوانندۀ جوان توسط انجمن موسیقی ایران، با حمایت معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دفتر موسیقی و همکاری بنیاد رودکی، از ۸ تا ۲۶ شهریور سال جاری در تالار رودکی، و مراسم اختتامیه نیز در ۲۷ شهریور ماه در تالار وحدت، برگزار خواهد شد.