حسین دهلوی، رهبر پیشین ارکستر سمفونیک ملی ایران و خالق قطعه مشهور سبکبال، صبح امروز پس از یک دوره طولانی مبارزه با بیماری دارفانی را وداع گفت.

دهلوی در سن ۹۲ سالگی، پس از آنکه به روایت فرزندش هومن دهلوی، حافظه خود را به کلی از دست داده بود، در زادگاهش تهران، درگذشت.

حسین دهلوی، در سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. او موسیقی را از پنج سالگی نزد پدرش، معزالدین دهلوی که از شاگردان علی اکبر شهنازی بود، آغاز کرد و در ۹ سالگی با تشویق مادرش به ساز ویولن علاقه‌مند شد. دهلوی در محضر  ابوالحسن صبا به یادگیری ویلون پرداخت و در هنرستان عالی موسیقی نزد حسین ناصحی و هایمو تویبر آهنگسازی را فرا گرفت. «باله بیژن و منیژه» و «سبکبال» از مشهورترین آثار  حسین دهلوی هستند.

حسین دهلوی علاوه بر ساخت و تنظیم آثار متعدد و رهبری ارکستر  آر زمینه موسیقی به رشته تحریر درآورده است. یکی از مهم‌ترین آثار حسین دهلوی کتاب پیوند شعر و موسیقی آوازی است که حاصل بیش از ۴۰ سال تجربه وی در تلفیق موسیقی با شعر است. این کتاب جایزه کتاب سال را بدست آورد.

آخرین کوشش دهلوی در زمینه کارهای جمعی موسیقی ملی، پایه‌گذاری ارکستر مضرابی است که با همکاری ۶۶ نفر از نوازندگان سازهای مضرابی ایرانی تشکیل شد و در سال ۱۳۷۲ روی صحنه رفت.