همچنین به مناسبت تقارن برگزاری این نشست با ماه صفر، تمامی نوازندگان همراه آوازخوانان نی می‌نواختند و بخش‌های مهمی از برنامه نیز به ارائه آوازهای آیینی و صحبت درباره مسائل فنی مربوط به این آوازها اختصاص داشت.

علیرضا امینی ـ آهنگساز و پژوهشگر موسیقی ـ در این نشست درباره اینکه «آیا آواز ایرانی غم‌انگیز و غم‌بار است» سخن گفت؛ او ضمن گله از خوانندگان آیینی این سال‌ها که چندان به بعد هنری آثارشان توجه نشان نمی‌دهند از آوازخوانان موسیقی ردیفی و دستگاهی نیز گله کرد و گفت: روی صحبت من چندان با مداحان عزیز نیست که تمایل چندانی به خلق آثار تازه نشان نمی‌دهند و پیوسته دیده‌ایم که در حال تغییر اشعار آثار دیگران از بسیاری از گونه‌های موسیقایی هستند تا به نوعی لقمه‌های آماده را برداشت و به عنوان نوحه عرضه کنند؛ همه ما نمونه‌های فراوانی از این برداشت‌های بعضاً غلط و نادرست را در ذهن داریم. در واقع روی سخن من با دوستان خواننده و آوازخوان خودمان است که در حالی که می‌توانند به راحتی و به خوبی با تکیه بر دانش ردیفی و البته گنجینه غنی آثار بزرگان آواز و موسیقی خودمان در هیأت‌ها و محافل عزاداری بدرخشند و دوباره همان رونق هنری و زیبا را به این دسته‌جات برگردانند. گلایه من از کم‌کاری دوستان خودمان است.

همچنین در بخش دیگر این برنامه حسام‌الدین سراج ـ خواننده آواز ـ به عنوان خواننده‌ای از اصفهان دیار فرهنگ و هنر از خاطراتش از بزرگان و قدمای موسیقی در این شهر گفت و سپس مراتب نیز با بیان برخی خاطرات از استادش زنده‌یاد تاج اصفهانی و همچنین مرحوم ادیب خوانساری دیگر خواننده شاخص مکتب آوازی اصفهان گفت: توصیه مهم من به جوانان عزیزمان که اکنون در فضای موسیقی و آواز ملی ما در بخش‌های مختلف از جمله آموزش، تدریس، اجرا و ضبط و پژوهش فعالیت می‌کنند این است که با وجود ضرورت توجه به ابعاد علمی و هنری آواز از ابعاد سنتی این هنر نیز غافل نباشند.

او که ۲۴ مهرماه در فرهنگسرای ارسباران سخن می‌گفت، ادامه داد: البته بر کسی پوشیده نیست که بعد علمی هر هنری بایستی به دقت مورد توجه قرار گیرد و جزئیات آن نیز به کار بسته شود اما آواز ما هنری است که در طی قرون و اعصار سینه به سینه به ما رسیده است و آنقدر این گنجینه اعم از ردیف آوازی و آثار قدما و بزرگان دقیق بوده که کسی نمی‌تواند خرده‌ای بر آن بگیرد و از نظر علمی بر آن نقدی را وارد بداند. برعکس این علم است که می‌بایست دقایق و ظرایف بی‌شمار پنهان و آشکار موسیقی و آواز ما را تبیین کند و بر درستی آن صحه بگذارد. این نکته مهمی است که متأسفانه می‌بینم امروز برخی دوستان با کژبینی و نگاه نادرست و نه چندان دقیق به آن می‌نگرند و توجه لازم را به ظرافت‌های هنر مورد علاقه ما نمی‌کنند.

با پایان صحبت‌های این دو هنرمند آوازی، به دعوت دکتر امینی استادان و پیشکسوتان حاضر در نشست از جمله محمدابراهیم ذوالقدر، میلاد کیایی، علی رستمیان، محمود مخدوم، محمد ملاآقایی، امیر مداح، محمدهاشم احمدوند، سیدحسین جعفری، لطفعلی سیلانی، علی اکبر کهربایی و دکتر محسن سلیمانی به همراه بامداد فلاحتی خواننده جوان برای تجلیل از استاد مراتب روی صحنه آمدند. سپس لوح تقدیر و هدیه ویژه‌ای به مراتب که توسط استادش تاج اصفهانی «دره التاج» لقب گرفته بود اعطا شد.