نشست «بررسی چگونگی پیدایش و تکامل ردیف سازی و آوازی موسیقی ایران» ۱۳ اردیبهشت توسط سبحان مهدی‌پور و هوشنگ فراهانی  در سالن ادارۀ فرهنگ و ارشاد بابل، ساعت ۱۷ با حضور مشتاقان و علاقه‌مندان به موسیقی دستگاهی برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، در این نشست ابتدا مجری برنامه ضمن خوش‌آمدگویی به میهمانان، این‌گونه نشست‌ها را برای ارتقاء موسیقی این شهر مفید خواند و بعد از آن از کامران کوهستانی مدرس انجمن خوشنویسان که متولد این شهر می‌باشد دعوت به عمل آورد تا چند دقیقه‌ای در مورد ویژگی‌های آوازی سبحان مهدی‌پور (خواننده) سخنرانی کند.

وی در این خصوص گفت: پس از ۲۰ سال همشهری عزیزمان سبحان مهدی‌پور به این شهر آمد. او سال‌ها زحمت راه و رفت و برگشت به تهران را جهت آموزش نزد استادان بنام برخود متحمل شده است. اینک وقت آن است که خدمتی به استان و شهر خود نماید.

سپس از دو کارشناس دعوت به عمل آمد تا با توجه به عنوان این نشست سخنرانی کنند. ابتدا هوشنگ فراهانی (نوازنده تار و سه‌تار و آهنگساز) در مورد موسیقی عبدالقادر صحبت‌هایی کرد و از استادان درویشی و فخرالدینی در این زمینه یاد کرد و بعد از به صورت گذرا به موسیقی دوران قاجار و ردیفی که توسط علی‌اکبر فراهانی و خاندان او نسل به نسل و سینه به سینه روایت شده توضیحاتی ارائه نمود.

در ادامه سبحان مهدی‌پور گفت: ما در آواز یک مکتب داریم، آن هم مکتب آوازی ایران است که با شیوه و سبک‌های مختلف ارائه می‌شود.

او همچنین از سبک‌های تهران و اصفهان و تبریز صحبت کرد و در نهایت به‌طور تخصصی در زمینه شیوۀ آوازی تبریز ملاکریم جناب قزوینی و اقبال‌السلطان توضیحاتی را ارائه کرد.

او همچنین خاطراتی را به روایت کریم صالح‌عظیمی از اقبال آذر برای حضار تعریف کرد و در پایان به همراه سه‌تار هوشنگ فراهانی آوازی را در دستگاه شور و همایون به صورت مرکب و بداهه با غزلی از سعدی (آن نه رویست که من وصف جمالش دانم) اجرا کرد که مورد تشویق علاقه‌مندان و دوستداران آواز قرار گرفت.

در پایان تقدیرنامه‌ای از طرف موسسۀ خانه هنر آفتاب نو، برگزارکننده این نشست به این دو هنرمند اهدا شد.