محمد منتشری، خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی گفت:هدف من این است که میراث استاد را زنده نگه دارم و این دانش را درست و کامل به نسل بعدی منتقل کنم، چون موسیقی اصیل ایرانی نیازمند پاسداشت ریشه‌ها و انتقال صحیح به جوانان است.

محمد منتشری، خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی، در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران با بیان اینکه این روزها بیشتر وقتم را صرف تدریس و فعالیت در حوزه موسیقی می‌کنم،درباره وضعیت آموزش موسیقی گفت:با توجه به بالا رفتن نرخ و هزینه کلاس‌ها و سخت‌تر شدن شرایط اقتصادی مردم،شرایط آموزش بسیار دشوار شده است، اما چون این حرفه و عشق ماست، چاره‌ای جز ادامه دادن نداریم. در واقع، افراد زیادی در این سطح برای تدریس نیستند بنابراین دو روز در هفته کلاس دارم و ناچارم آموزش‌ها را ادامه دهم.

این استاد پیشکسوت با اشاره به توانایی نسل جوان در عرصه آواز اظهار داشت: ما هم از دل همین مردم بیرون آمده‌ایم و دنیا به روی نسل جدید بسته نیست. مسئله این است که از جوانان مستعد حمایت نمی‌شود. ما خودمان تلاش می‌کنیم از آن‌ها پشتیبانی کنیم. متأسفانه اوضاع طوری است که اغلب به سمت خواندن روضه می‌روند. در حالی که این مملکت به آوازخوان هم نیاز دارد. اگر جوانی صدای خوش و استعداد داشته باشد و عاشق این راه باشد، ما تا حد توان به او کمک می‌کنیم تا بتواند پیشرفت کند و مسیر خود را ادامه دهد.

منتشری که سابقه اجرای موسیقی های کوچه بازاری را دارد درباره روایتهای مرحوم مرتضی احمدی از این سبک از موسیقی اظهار کرد: مرحوم احمدی سبک خاص مطربی و کوچه بازاری داشت. او آواز کوچه‌بازاری می‌خواند، در حالی که من آثار ساخته‌شده استاد مهرتاش را اجرا کرده‌ام. کار ایشان نیز ارزشمند بوده است، اما نوع آثارش متعلق به موسیقی مطربی و مجالس شادی بود و ایشان فقط آثار از پیش موجود را در یک مجموعه جمع کرده بود. من ایشان را دوبار بیشتر از نزدیک ندیدم. او بیشتر آثار دیگران را بازخوانی می‌کرد، خودش چیزی نمی‌ساخت، اما همان کارها هم بخشی از موسیقی کشور ماست. در واقع، موسیقی کوچه‌بازاری که ساده‌تر است نیز بخشی از میراث موسیقایی ایران است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

این مدرس آواز درباره ادامه حیات موسیقی کوچه‌بازاری پس از درگذشت مرحوم احمدی تاکید کرد: موسیقی کوچه بازاری تمام نشده است. افراد دیگری هم هستند که در این سبک کار می‌کنند. مرحوم احمدی چون بازیگر بود و در مرکز توجه قرار داشت، آثارش بیشتر دیده شد، اما این شاخه از موسیقی همچنان ادامه دارد.

وی در ادامه افزود: ردیف آوازی اما چیز دیگری است؛ کاری سخت و تخصصی است. من مجموعه‌ای از ردیف‌های آوازی استاد مهرتاش را در هشت سی‌دی ضبط کرده‌ام که شرکت فرهنگی‌هنری ماهور منتشر کرده است. آوازخوانی از تصنیف‌خوانی بسیار دشوارتر است، چرا که تحریرها باید دقیق و درست اجرا شوند. خواننده باید زحمت بکشد و تمرین کند تا آواز را بیاموزد. در میان خوانندگان زن، چند نفر بودند که آواز می‌خواندند؛ اما بقیه بیشتر تصنیف‌خوان بودند. آواز، هنری مردانه‌تر است و نیاز به توانایی و تمرکز بیشتری دارد.

منتشری با اشاره به جایگاه استاد مهرتاش در موسیقی ایران گفت: من ده سال شاگرد استاد مهرتاش بودم و خاطرات زیادی از آن دوران دارم. ایشان شهریه‌ای از شاگردان نمی‌گرفت و اعتقاد داشت اگر جوانی استعداد و علاقه دارد، نباید به‌خاطر مشکلات مالی از یادگیری محروم شود. بسیاری از بزرگان موسیقی ایران شاگردان ایشان بودند؛ از جمله استاد شجریان، شهیدی، مرضیه، قاسم جبلی، محمد نوری، جمال وفایی و دیگران. جالب است که خود آقای شجریان شش سال شاگرد مهرتاش بود.

این مدرس آواز در پایان درباره شیوه تدریس خود بر اساس آموزه های استاد مهرتاش اظهار داشت: من همان ردیف‌های استاد مهرتاش را تدریس می‌کنم. همان آثاری که ضبط شده و شرکت ماهور منتشر کرده، امروز در کلاس‌هایم آموزش داده می‌شود. هدف من این است که میراث استاد را زنده نگه دارم و این دانش را درست و کامل به نسل بعدی منتقل کنم، چون موسیقی اصیل ایرانی نیازمند پاسداشت ریشه‌ها و انتقال صحیح به جوانان است.

گفتگو:مینا آتشی