من از دیرباز با نوای دلنشین تار استاد شریف آشنا بودم و ایشان را می‌شناختم. استاد شریف انسانی بی‌نظیر و بسیار مهربان بود. ایشان حدود ۶۰ سال توانست به قلب و روح مردم نفوذ کرده همه را دلبسته‌ی کند. سبک خاص نوازندگی تار استاد شریف زبانزد خاص و عام است. سبک ویژه‌ای که این استاد گرانقدر ابداع کردند، همچنان پیروان خاص خود را دارد و جوانان فراوانی به سبک ایشان نوازندگی می‌کنند.

استاد شریف برای موسیقی ایران بسیار ارزشمند بودند و اگر برخی از جوانان امروز ایشان را نمی‌شناسند، دلیلش ضعف صداوسیماست که برای معرفی چنین استاد بزرگواری هیچ‌گونه تلاشی نکرد و به جای آن، سریال‌های کره‌ای را روزانه چندبار از تلویزیون پخش می‌کند. صدا و سیما باید بداند که به جای چنین اضافه‌کاری‌هایی، می‌تواند برای استاد شریف و امثال چنین هنرمندان بزرگی، مستند تولید کند تا جوانان نسل گذشته از وجود اساتید موسیقی کشورشان بیشتر باخبر شوند.

امروز جامعه‌ی هنری ایران یکی از سرمایه‌های اصلی خود را از دست داد؛ شخصی که برای تاریخ هنر این مرز و بوم، بیش از یک انسان عادی و معرف فرهنگ یک نسل است. با صد دریغ و افسوس، درگذشت این هنرمند بااخلاق را به جامعه‌ی هنری و تمام مردم فهیم سرزمینم تسلیت می‌گویم.

ــ حمیدرضا نوربخش

۱۷ شهریور ۱۳۹۵