X
مولف اثر خبر داد:

دومین مجموعه کتاب موسیقی «فراسوی نغمه‌ها» منتشر شد

یکشنبه, 13 مهر 1404

کتاب موسیقی «فراسوی نغمه‌ها» با ترجمه و تالیف محمدرضا عزیزی از سوی انتشارات پنج خط منتشر شد.

محمدرضا عزیزی  در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی انجمن موسیقی ایران درباره این کتاب گفت: این مجموعه شامل مقالاتی ترجمه‌شده و تألیفی است که هر یک از منظری تازه به جنبه‌هایی از تجربه موسیقایی می‌نگرند. از «اجرا» به‌عنوان رویدادی یگانه و غیرقابل تکرار، تا «بدن‌مندی» و نقش جسمانیت در خلق و دریافت موسیقی؛ از «فهم» به‌عنوان رخدادی تفسیری، تا «گفت‌و‌شنود موسیقایی» که در آن موسیقی خود به مجرای ارتباط و مشارکت بدل می‌شود.

وی ادامه داد: این مقالات می‌کوشند نشان دهند که موسیقی تنها مجموعه‌ای از صداها نیست، بلکه جریانی است که در نسبت با بدن، ذهن، سنت، و جمع شکل می‌گیرد و در هر بار اجرا، معنای تازه‌ای می‌یابد.

این مولف با اشاره به نگاه میان‌رشته‌ای این اثربیان داشت: این نگاه بر آن است تا پلی میان فلسفه و موسیقی برقرار کند. در جهان امروز، که موسیقی همزمان میراثی سنتی و عرصه‌ای برای خلاقیت نو است، چنین نگاهی بیش از هر زمان دیگر ضرورت دارد. پدیدارشناسی موسیقی امکان می‌دهد که هم به ژرفای تجربه‌های زیسته‌ی هنرمندان در بسترهای گوناگون پرداخته شود، و هم پرسش‌های فلسفی بنیادین درباره چیستی هنر و خلاقیت طرح شود.

این مترجم موسیقی همچنین اظهار داشت:موسیقی، پیش از آن‌که در قالب نظامی صوتی یا ساختاری نظری تعریف شود، تجربه‌ای زیسته و حضوری پویا در جهان انسانی است. هر نغمه، هر اجرا و هر شنیدن، بخشی از فرایندی است که زندگی را می‌سازد و معنا می‌بخشد. از همین منظر است که رویکرد پدیدارشناسی می‌کوشد به جای تقلیل موسیقی به مجموعه‌ای از قواعد نظری یا ساختارهای از پیش‌تعیین‌شده، آن را به مثابه امری زیسته و پدیدار‌شونده در آگاهی هنرمند و شنونده درک کند.

عزیزی ادامه داد:کتاب «فراسوی نغمه‌ها ۲» تلاشی است در جهت واکاوی همین تجربه بنیادین؛ تجربه‌ای که در مرز میان اندیشه و عمل، میان نظریه و زیست موسیقایی شکل می‌گیرد. در واقع انتشار جلد دوم «فراسوی نغمه‌ها» ادامه‌ی مسیری است که در جلد نخست آغاز شد؛ مسیری برای گشودن افق‌های تازه در اندیشیدن به موسیقی ایرانی و پیوند آن با جریان‌های نظری معاصر در جهان.

وی در خاتمه خاطر نشان کرد:امیدوارم که این کتاب، نه‌تنها برای پژوهشگران فلسفه هنر و دانشجویان موسیقی، بلکه برای هنرمندان و شنوندگانی که به درکی عمیق‌تر از تجربه موسیقایی می‌اندیشند، الهام‌بخش باشد

چاپ
>