استاد ابوالحسن خوشرو، خنیاگر موسیقی نواحی و پیشکسوت موسیقی مازندران، پس از تحمل یک دوره بیماری شامگاه شنبه دار فانی را وداع گفت.

به گزارش نای، ابوالحسن خوشرو متولد ۱۳۲۵ روستای ساروکلای قائم‌شهر و فارغ‌التحصیل انستیتو امور هنری تهران است. او از دوران کودکی و نوجوانی تحت تشویق خانواده، شیفته موسیقی فولکلوریک مازندران شد و از همان سال‌ها به فراگیری و نواختن سازهای بادی و کوبه‌ای پرداخت.

خوشرو با الهام از شیوۀ استادان منطقه از جمله نظام شکارچیان و صفی‌الدین محمدی، زمزمه‌های کتولی، امیری، طالبا و… را تجربه کرد و به خواندن روی آورد. او یکی از برجسته‌ترین خوانندگان و نوازندگان استان بوده و شاگردان زیادی را آموزش داده و در بسیاری از آلبوم‌ها و کنسرت‌های موسیقی حضور داشته است.

وی چندی پیش موفق به دریافت نشان درجه یک هنری شده بود، و نیز آفرینشگر خوانش تازه‌ای از آواز تبری و احیاگر حماسه‌های پنهان سرزمین مادری است. بی‌شک صدای او صدای درختان هیرکانی است که پا در زمین و سر به خورشید دارند.

او با تسلط به ردیف‌های آوازی و دقت در رفتار کلمه، اتفاقی فراهم کرد تا در کم کردن اندوه و فراوانی شادی‌های مردم نقشی غیرقابل انکار داشته باشد. از ویژگی‌های ممتاز استاد خوشرو تأثیر فزاینده بر جوانان در پیروی از لحنی است که پیوند سنت و مدرنیته است.

انجمن موسیقی ایران درگذشت ایشان را به جامعه موسیقی تسلیت عرض می‌کند.