آلبوم «عشق است و پیداست» با آهنگسازی، اجرای کلارینت و آواز سیامک جهانگیری و کتاب «دستور مقدماتی نِی» از سوی مؤسسۀ فرهنگی هنری ماهور منتشر شد.

به گزارش نای، سیامک جهانگیری، نوازنده نی و کلارینت، آهنگساز، و مدرس دانشگاه، در خصوص آلبوم «عشق است و پیداست» که با آهنگسازی، اجرای کلارینت و آواز ایشان و همراهی سازهای کوبه‌ای بهزاد میرزایی منتشر شده گفت: آنچه پیش روی شماست تجربه‌ای است آشنا بر بستر موسیقی دستگاهی ایران که تنها در روایت آن از سازی دیگر و بیانی دیگر استفاده شده است. به کارگیری ساز کلارینت با مشخصات صوتی ویژه‌اش در اجرای قطعاتی بر بستر موسیقی ایرانی که برای این ساز ساخته و اجرا شده، ضمن ایجاد فضای موسیقایی آشنا از جهتی، با اجرای جواب آواز در بین قطعات، با رنگ صوتی و گستره‌ی صوتی‌اش سعی در ارائه‌ی فضایی دیگرگون در بستر موسیقی آوازی دارد.

وی در ادامه گفت: هدف من از خواندن آوازها و تصانیف نه خوانندگی بلکه خواندن آنچه می‌اندیشم و آنچه می‌خواهم، فارغ از صدایی در گستره‌ی صوتی مرسوم و بیشتر در جهت ارائه‌ی موسیقی درون شعر است از دو جهت: موسیقی کلام و کلمات موسیقایی، که با طراحی آواز تلاش در ارائه‌ی آن فارغ از گستره‌ی صوتی موسیقی آوازی رایج را داشتم با صدایی بین زمزمه و خواندن. از این جهت اجرای بخش آوازی را نیز با این خواسته انجام دادم. و سر آخر دوست عزیزم بهزاد میرزایی نیز با سازهای کوبه‌ای در رنگ‌آمیزی این اثر مرا همراهی کرد.

جهانگیری همچنین در مقدمۀ کتاب «دستور مقدماتی نی» نوشته است: ساز نی، با وجود ساختارِ آکوستیکیِ به‏‌ظاهر ساده، دارای پیچیدگی‏‌های بسیار در تولید صدا و اجرای کارگان موسیقی دستگاهی است. به‏‌دلیل وجود همین پیچیدگی‏‌ها، آموزشِ این ساز، به‏‌منظورِ کسب مهارت در اجرای کارگان موسیقی ایرانی با بهره‌‏برداری از توانایی‏‌های بالقوه و بالفعلِ این ساز، می‌‏بایست مبتنی بر روشی هدفمند و برنامه‌‏ریزی‌‏شده باشد. کتابِ حاضر، که دستورِ مقدماتیِ آموزش این ساز است، تلاش می‌‏کند تا، با درنظرگرفتنِ این موارد، توانایی‌‏های اولیه‌‏ی هنرجو را تقویت کرده او را برای نواختنِ بخش‏‌های دشوارتر آماده کند. برحسب این ضرورت، این کتاب در دو بخش طراحی و نوشته شده است: در بخش نخست به فراگیری ظرفیت‌‏های تکنیکی ساز به‌‏لحاظِ صدادهی و انگشت‌‏گذاری، آشنایی با قواعد نوشتاریِ زبانِ موسیقی، شناخت علائم و کاربرد آنها با نگاه به ساختار، ترکیب‏‌بندیِ دانگ‌‏ها و مایه‌‏های موسیقیِ دستگاهی و انطباق آنها با سازِ نی پرداخته شده است. بخش دوم بر اجرای کارگانِ موسیقی در فرم‌‏های رایجِ سازی و آوازی، به‌‏منظورِ بهره‌‏برداری از خصوصیات‏ سازِ نی و ترکیبِ آنها و نیز شناختِ محتوای موسیقیِ دستگاهی متمرکز است.