آلبوم موسیقی «آوازهای سیدجواد بدیع‌زاده» با مقدمه‌ی محمدرضا شرایلی از سوی مؤسسه‌ی فرهنگی‌ـ هنری ماهور منتشر شد.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، در این اثر بزرگانی همچون عبدالحسین شهنازی و علی صالحی (تار)، مصطفی نوریانی و حسینقلی طاطایی (ویُلن)، هانس و فرهاد معتمد (پیانو) و مهدی غیاثی (تمبک) آواز بدیع‌زاده را همراهی کرده‌اند.

محمدرضا شرایلی در دفترچه‌ی این آلبوم در مورد شیوه‌ی آواز بدیع‌زاده نوشته است: شیوه‌ی آواز بدیع‌زاده را می توان در مجموعه‌ی شیوه‌های آوازی دوره‌ی قاجار دسته‌بندی کرد. اجرا و پروراندن گوشه‌های آوازی (نظیر قرایی، مخالف چهارگاه و حصارِ او) به عنوان آوازهای مستقل نشان از پیروی بدیع‌زاده از نظام آوازی دوره‌ی قاجار دارد که در آن اهمیت هر آواز (گوشه یا مایه) کمتر از مایه‌ی اصلی دستگاه نبوده است. به عبارت دیگر شاید بتوان چنین رویکردی به اجرای ردیف دستگاهی در آوازهای بدیع‌زاده را نشان از نظامی دانست که مجریان آن ــ پیش از شکل‌گیری ردیف دستگاهی امروزی ــ برای هر گوشه یا به روایت قدما هر آواز، ارزشی کامل در اجرا قائل بوده‌اند.

وی در ادامه می‌نویسد: شاید این مجموعه بیش از آنکه بیانگر تسلط سیدجواد بدیع‌زاده بر آواز و ادای دِینی به هنر آوازخوانی او باشد ــ خواننده‌ای که اغلب او را تصنیف‌خوانی فکاهی می‎شناسیم ــ منبعی برای اهل پژوهش قلمداد شود که به کمک آن بتوانند به بررسی ریشه‌های مشترک شیوه‌های آوازی رایج در ایرانِ انتهای دوره‌ی قاجار تا ابتدای دوره‌ی پهلوی بپردازند؛ دوره‌ای گذار که بسیاری از عناصر موسیقایی ما را، همچون عناصر فرهنگی، دستخوش تغییر و دگرگونی کرد.