آلبوم «چهل رباعی تا خرقان» با سروده‌ها و خوانش امیرحسین الهیاری شاعر فرهیخته و گرانقدر براساس روایت‌ها، گفته‌ها و اندیشه‌های شیخ ابوالحسن خرقانی با موسیقی کیاوش صاحب‌نسق روز سه شنبه ٢١ آذر توسط نشر و پخش جوان منتشر می‌شود.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، این آلبوم شامل رباعیاتی است که دری تازه را به سوی دنیای حکمت خسروانی می‌گشاید که موسیقی با بی‌زمان و مکانی حال آنها همراه و همسو شده است.

دکتر امیرحسین الهیاری مؤلف آلبوم در این مورد می‌گوید: «چهل رباعی تا خرقان» میراث صوفیان، بیش از هرچیز میراثی «زبانی» است و اتفاقِ بایسته و مبارکی است که در ساحتِ زبان افتاده است. اتفاقی که به نوعی شاید تأویلِ شاعرانه دین باشد. ابوالحسن خرقانی، صاحبِ بی‌پرواترین گفتگوها در حضرتِ خداوندی است. وی اُمّی و «کتاب» نخوانده است و مسیرِ سلوکش از «بیل» و آب و کشتزار می‌گذرد. خرقانی، خانقاه و مصطبه و مریدِ اسمی و رسمی از آن دست که بسیاری از بزرگانِ مشایخ داشته‌اند ندارد. به گواهِ تاریخ، هرگز از خرقان خروج نکرده و اگر کرده تا حوالیِ بسطام برای زیارتِ قبرِ بایزید و جخ تا آمل به دیدارِ ابوالعبّاس قصاب.

کیاوش صاحب‌نسق آهنگساز اثر می‌گوید: طرح موسیقى و استفاده از سازها به گونه‌اى بوده است که موجزگویى و عدم قطعیت درشناخت سازها و فضاهاى ساخته شده آن ناکجاآبادى و بى‌زمانى تعلیق را بازسازى مى‌کند و آهسته آهسته موجوزگویى آن رباب‌وارها و نى‌هاى سوت‌وار، آواى همخوان‌ها و تن زخمه‌هاى مردد و کمانه‌کشى‌هاى مستمر اما بسنده به تنها نغمه‌اى نواختن در خویش رو به تکامل پیدا مى‌کند. سازهایى همچون دودوک و کمانه‌هایى همچون رباب کهن و حتى سازهاى کوبه‌اى با طعم و رنگ به‌روزتر به اقتضاى فراهم کردن فضایى مناسب براى خوانش و آن عرفانى و سماع‌وار آن به کار گرفته شده‌اند و کم‌کم ناکجاآباد سازها و نغمه‌ها و نواها در لایه‌هاى نیمه آشناى پرده‌ها و کوک‌هاى فارابى آشناتر پنداشته مى‌شوند تا حضور نى و بربط و آوازى فراخور که تلنگرى دیگر به مرور و تعمق شاه رباعى‌هایى است که در این سه ربع ساعت موسیقى خوانش دوباره آنها یادآور زیبایى‌هاى اندیشه‌هاى شیخ خرقان در جسم و کلام زیباى و موجز استادانه امیرحسین الهیارى باشند.