حاتم عسگری، پژوهشگر و استاد ردیف موسیقی ایرانی می‌گوید این روزها بر روی آهنگی قدیمی با پرده‌های بخصوص کار می‌کند که نام آن «نوبهاری» و جزو ردیف دوره‌ی عالی است.

به گزارش نای، حاتم عسگری، پژوهشگر و استاد ردیف موسیقی ایرانی در مورد ردیف مقدماتی و پژوهش این روزهای خود  گفت: من بارها گفته‌ام، این ردیف برای دوره‌ی مقدماتی است و کسانی که اهل موسیقی هستند باید آن را بیاموزند و بعد وارد مرحله‌ی دوم شوند. در حال حاضر در حال انجام مرحله‌ی دوم هستم و از یک سرود قدیمی ایرانیان شروع کرد‌ه‌ام. تنها آهنگی که ایرانیان قدیم در همه‌ی شهرها و روستاها زمزمه می‌کردند تقریباً از بین رفته است، چون نه مطرب‌ها و نه مداحان آن را نمی‌خواندند، و روی آن کار می‌کنم که نامش هست «نوبهاری». آهنگ‌هایی هستند که در قدیم تقریباً همه‌ی زن‌ها و مردها زمزمه می‌کردند و پرده‌های بخصوصی دارد که روی آنها کار می‌کنم و چون الگویی ندارم مجبورم به کارهای قدیم رجوع کنم. در تاریخ موسیقی حسن مشحون هم آمده که جزیی از حسینی بوده که انشاالله بعد از آن سراغ دستگاه‌های دیگر و آوازهای دیگر می‌روم، چون این آهنگ از همه مهم‌تر است.

عسگری در ادامه در مورد ردیفی که توسط نشر ماهور از وی منتشر شده افزود: آن ردیف مقدماتی است، فقط مثنوی‌ها تقریباً مقدماتی نیستند. دو دستگاه ماهور و نوا که به همراه دکتر صفوت ضبط کردیم دوره‌ی عالی محسوب می‌شوند.

وی در مورد خوانندگان امروزی موسیقی ایرانی گفت: یکی از مشکلاتی که برای موسیقی ما بوجود آمده از خوانندگان است. مخصوصاً از زمان رادیو به بعد، که از هر دستگاه دو سه قسمت را یاد گرفته‌اند و آن را تکرار می‌کنند و این تکرار برای همه خسته‌کننده است، برای همین مردم به ترانه‌های بی‌محتوا روی آورده‌اند که به موسیقی ما لطمه زده است. ما چند هزار سال با این موسیقی زندگی کرده‌ایم. از وقتی رادیو آمد حداقل حساب نکردند افرادی را بیاورند که برجسته باشند و موسیقی بدانند. باربد، زمان خسرو پرویز، ۳۶۵ لحن بوجود آورد، یعنی برای یک سال آهنگ بوده گوش کنند که همه از بین رفته‌اند. بعد از انقلاب در دانشگاه کسی نبود که به اندازه‌ی دیپلم آواز بداند. اکثر نوازندگان هم همین‌طور هستند.