جهانگیر نصری اشرفی می‌گوید مهم‌ترین ویژگی استاد حسین طیبی ثبت و ضبط رپرتوار نی چوپانی و نجات این ساز از نابودی بود. این کار بزرگی بود که استاد حسین طیبی برای نی چوپانی در سراسر ایران انجام داد.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، جهانگیر نصری اشرفی، پژوهشگر موسیقی اقوام ایران، در مورد ساز نی چوپانی توضیح داد: ساز نیِ چوپانی به نوعی ساز ملی محسوب می‌شود، چرا که همه‌ی اقوام ایران به نوعی این ساز را دارند، تنها با اندکی تغییر در فواصل و نام‌‌های مختلف، اما ساختار نی‌های لبی برخلاف نی هفت‌بند (نی ملی) که سر نی بین دندان‌های جلو قرار می‌گیرد این نی با لب نواخته می‌شود. همچنین نی چوپانی دارای چهار پرده بوده که بعدها یک پرده (سوراخ) به آن اضافه شده است.

اشرفی در مورد اهمیت کار استاد حسین طیبی گفت: همان‌طور که نایب اسدالله نی را از آغل گوسفندان به دربار پادشاه آورده است استاد حسین طیبی نیز یک رپرتوار شسته‌ورفته از موسیقی چوپانی را ثبت و ضبط کرد و این ساز را به جوامع بین‌المللی آورد و نزدیک به صد شاگرد پرورش داد که نوازندگان قابلی هستند.

او در ادامه گفت: در سراسر البرز شمالی این رپرتوار خمیرمایه‌ی بسیاری از آهنگسازان این خطه است. قطعاتی که ایشان ضبط کرده و توسط فرهنگخانه‌ی ساری در سال ۶۳ منتشر شد امروز پایه‌ی بسیاری از آهنگ‌هایی است که هنرمندان می‌سازند.

این پژوهشگر موسیقی اقوام در پایان در مورد مهم‌ترین ویژگی استاد حسین طیبی گفت: مهم‌ترین ویژگی ایشان ثبت و ضبط رپرتوار نی چوپانی و نجات این ساز از نابودی بود. این کار بزرگی بود که استاد حسین طیبی برای نی چوپانی در سراسر ایران انجام داد. بعد از کارِ ایشان بود که اساتید دیگر مناطق ایران به اهمیت این ساز پی بردند و در جشنواره‌‌ها شرکت کردند و این ساز دارای شخصیت ویژه‌ای شد.