هشتادمین شماره فصلنامه موسیقایی «ماهور» در حالی به چاپ رسید که این نشریه تخصصی حوزه موسیقی به مدیر مسئولی سید محمد موسوی وارد بیستمین سال فعالیت خود شد.
هیات تحریریه این فصلنامه متشکل از ساسان فاطمی، سیدمحمد موسوی، بابک خضرائی، آرش محافظ و سعید کُردمافی در یادداشتی به مناسبت بیست سالگی این نشریه توضیح داده اند: «با این شماره، فصلنامه موسیقی ماهور بیست‌ساله می‌شود… . در تمام مدتِ این بیست سال، فصلنامه یک بار راه وروش خود را تغییر داد و پس از آن، بدون تغییرِ روشِ بنیادی، راه خود را با ثبات قدم تا به امروز پی گرفت.
هدف این بود که به‌دور از وقایع‌نگاریِ موسیقیِ روز و دنبال‌کردنِ فعالیت‌های موسیقایی و رد پای هنرمندانِ موسیقی، در جهتِ ایجادِ یک بدنه استوار و قابل‌اتکا از ادبیاتِ موسیقی‌شناسی به زبان فارسی گام برداشته شود.
لازمه تامینِ استحکامِ این ادبیاتْ تعیین و تدقیق چارچوب‌ها و وفاداری به آنها بود. گزاف‌گویی نیست اگر ادعا کنیم که برای نخستین بار در تاریخ مجلاتِ موسیقیِ کشور، فصلنامه موسیقی ماهور تنها مجله‌ای است که خود را مقید به موضوعاتی مشخص کرده است. موسیقی ایران و فرهنگ‌های هم‌جوار، از یک سو، و مفاهیمِ بنیادی و نظریِ موسیقی‌شناسی با تأکید بر مباحثِ موردعلاقه قوم‌موسیقی‌شناسی، از سوی دیگر. بعدها، جهت تأمین خوراکِ نظری برای حوزه نوپای نقدِ موسیقی در ایران و ارائه‌نمونه‌های تاریخی از این رشته، در بخشِ «نقد و بررسی»، مباحث موسیقی‌شناسیِ غربیِ مرتبط با مبحثِ نقد ــ متمرکز بر زیباشناسی، بیانگریِ موسیقی، معناشناسیِ موسیقی و موارد مشابهِ دیگر ــ به‌علاوه نمونه‌های نقدِ ژورنالیستی و غیرژورنالیستیِ غربی، از قرن نوزدهم تا امروز ــ همه و همه الگوهایی کلاسیک برای آموختنِ نقدِ موسیقی که بی‌تردید تنها می‌توانستند غربی باشند ــ به چارچوبِ قبلاً تعیین‌شده موضوعات اضافه شدند.
در تمام این موارد، از مطالعاتِ موسیقی ایران و فرهنگ‌های هم‌جوار گرفته تا مفاهیم بنیادین و مباحث نقد، تمرکزِ اصلی بر موسیقی‌های جدی و غیرتجاری (موسیقی‌های کلاسیک و مردمی) بوده است؛ هرچند تحقیقاتِ دانشورانه و علمی درباره موسیقی‌های مردم‌پسند نیز به غنای مطالبِ فصلنامه افزوده‌اند.»