انجمن موسیقی ایران
https://nay.ir

علیزاده: بهمن بوستان یکی از مشوقین من بود/ خودم را شاگرد او می‌دانم

مدیریت موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به مناسبت سالگرد درگذشت بهمن بوستان سخنرانی کامل حسین علیزاده در مراسم بزرگداشت این بزرگمرد عرصه فرهنگ و هنر و ادبیات را منتشر کرد.

به گزارش نای، این سخنرانی در سال ۱۳۹۴ در فرهنگسرای ارسباران ایراد شده است و فایل تصویری اجرای تکنوازی تار حسین علیزاده نیز در روزهای پیش رو تقدیم خواهد شد.

بهمن بوستان (زادۀ ۱۳۱۴ در تهران – درگذشتۀ ۲۷ آبان ۱۳۹۳ تهران)، پژوهشگر موسیقی ایرانی و ادبیات فارسی و عضو سابق هیئت مدیره کانون پژوهشگران خانه موسیقی ایران و مُبدع نخستین برنامه‌های موسیقی در تلویزیون ایران بود.

او فرزند مجدالعلی (مهرداد) بوستان، نویسنده و محقق ادبیات فارسی و نوۀ وحید دستگردی ادیب و شاعر دوران مشروطه بود. دوران تحصیلات اولیه را در تهران گذراند و در سال ۱۳۳۶ در رشتۀ حقوق به دانشگاه تهران راه یافت و مطالعات دانشگاهی خود را در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی به پایان برد. او از آموزش‌های افرادی همچون: بدیع‌الزمان فروزانفر و جلال‌الدین همایی بهره برد.

بوستان در سال‌های اولیه دهه چهل، همکاری خود را به عنوان یکی از دستیاران، با محمد معین در تدوین و گردآوری فرهنگ فارسی معین و لغتنامه دهخدا آغاز کرد و سپس سال‌ها در حوزه موسیقی و ادبیات پژوهش نمود. بوستان همزمان با همکاری با محمد معین به نوشتن مقاله و یادداشت برای نشریات ادبی و فرهنگی پرداخت. نگارش یادداشت و مقاله در نشریاتی چون: آینده، کلک و ادبستان از جملۀ فعالیت‌های او در این زمینه به‌شمار می‌رود. وی همچنین به صورت حرفه‌ای کوهنوردی می‌کرد و در دهۀ ۱۳۴۰ عضو هیئت غارشناسان ایران بود.

او در همان سال‌ها به استخدام سازمان رادیو و تلویزیون درآمد و همکاری خود را با این نهاد آغاز کرد. وی با طرح و تهیۀ برنامه‌هایی نظیر: «هفت شهر عشق»، «بشنو از نی» و «سلامی چو بوی خوش آشنایی»، با همراهی هنرمندانی نظیر: احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، علی‌اصغر بهاری، حسین قوامی، لطف‌الله مجد، منصور نریمان و… به گسترش موسیقی ایرانی از طریق رادیو و تلویزیون پرداخت.

وی در سال‌های اولیه دهۀ هفتاد، بانی برگزاری جشنوارۀ هفت اورنگ شد که با همکاری محمدرضا درویشی در تالار اندیشه و با حضور چهره‌های سرشناس موسیقی سنتی و نواحی ایران برگزار شد. در کنار این جشنواره او کتاب «هفت اورنگ» را با همکاری محمدرضا درویشی منتشر کرد.

بهمن بوستان پژوهش‌های گسترده‌ای نیز در زمینه موسیقی زورخانه و ورزش‌های باستانی انجام داد و در توسعه این ورزش نقشی تعیین‌کننده داشت. وی در دهه ۱۳۸۰ به عضویت انجمن پیشکسوتان ورزش کمیته ملی المپیک درآمد. او در سال‌های اولیه دهۀ هشتاد به عنوان عضو کانون پژوهشگران خانه موسیقی ایران انتخاب و چند سالی در این سمت ادامه فعالیت داد. بهمن بوستان از حافظه‌ای قوی برخوردار بود و تبارشناسی او از اهل فرهنگ و هنر و به خصوص اهالی موسیقی زبانزد این مجموعه بود. وی سال‌ها مدیریت آرشیو موسیقی سازمان رادیو تلویزیون را عهده‌دار بود.

فرزند بهمن بوستان، علی بوستان، گرافیست، نوازندۀ سه‌تار و از شاگردان حسین علیزاده است که در عمده کنسرت‌های گروه هم‌آوایان با این موزیسین شهیر به عنوان نوازنده همکاری داشته است.

او در سال‌های پایانی عمرش بیمار و خانه‌نشین شد و در نهایت در روز ۲۷ آبان ماه سال ۱۳۹۳ در سن ۷۹ سالگی در تهران بر اثر ایست قلبی در بیمارستان نیکان تهران درگذشت. در روز پنجشنبه ۲۹ آبان پیکر وی از مقابل تالار وحدت تشییع و در بهشت زهرا (قطعه نام آوران) به خاک سپرده شد.

 

دانلود: