لیلا رمضان پیشنهاد داد در بخش مسابقه پیانو یک قطعه اجباری از آثار آهنگسازان ایرانی در رپرتوار شرکت کنندگان گنجانده شود.چیزی که تا به حال در جشنواره دیده نشده است.
لیلا رمضان نوازنده برجسته پیانو که سابقه داوری چندین دوره جشنواره ملی موسیقی جوان را برعهده داشته است در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران با بیان اینکه جشنواره ملی موسیقی جوان رویداد بسیار فرخنده و مهمی برای نوازندگان جوان در سراسر ایران است، گفت: به عنوان یک موزیسین ایرانی از تمامی نهادها و اعضای برگزار کننده این برنامه بسیار سپاسگزارم. ولیکن چند نکته را پیشنهاد میدهم که که ممکن است کمکی برای بهتر برگزار شدن این رویداد مهم باشد. نکته اول اینکه در تمام مسابقات موسیقی دنیا در بخش پیانو یک قطعه اجباری برای شرکت کنندگان از آهنگسازان همان کشور وجود دارد که بایستی در مسابقه آن را در کنار دیگر قطعاتشان اجرا کنند اما متاسفانه در جشنواره موسیقی جوان چنین قطعه ای گنجانده نشده است.
وی ادامه داد:این قطعه اجباری همیشه برای مرحله دوم مسابقات درنظر گرفته می‌شود و برگزار کنندگان جشنواره آن را بر اساس رده سنی شرکت کنندگان یا از آثار آهنگسازان انتخاب و یا برای همان دوره سفارش می‌دهند. بر اساس اجرای آن قطعه اجباری قضاوت به لحاظ نوع اجرا،خلاقیت ،درک موسیقی و کار کردن با آهنگساز بررسی می‌شود که بسیار مهم است چرا که هم انگیزه برای آهنگساز و هم برای شرکت کنندگان ایجاد می کند که متاسفانه جای چنین قطعه ای در جشنواره موسیقی جوان خالی است که امیدوارم در دوره های بعدی اضافه شود.
این نوازنده پیانو با اشاره به عدم انتخاب آثار آهنگسازان قرن بیستم در رپرتوار اجرایی بخش پیانو جشنواره موسیقی جوان گفت: متاسفانه قطعات در بخش پیانو کمی محدود هستند چرا که از دوره باروک و کلاسیک و رمانتیک آثاری در نظر گرفته شده ولی هیچ وقت از آثار آهنگسازان قرن بیستم قطعه ای در رپرتوار دیده نمی‌شود و این در حالی است که جشنواره موسیقی جوان که در سطح کشور برگزار می‌شود و عاملی برای ایجاد انگیزه بین جوانان است میبایست دربرگیرنده آثار همه مقاطع تاریخ موسیقایی باشد . چه طور می‌شود جوانی از آثار آهنگسازان قرنی که در آن زندگی می کند چیزی ننوازد؟ آهنگسازان قرن بیستم مانند کلود دبووسی، موریس راول،سرگئی راخمانینف، سرگئی پروکفیف از آهنگسازان بسیار مهم ساز پیانو هستند به خصوص که ساز پیانو به اوج نوآوری و اصلاحات چشمگیر خود در قرن بیستم رسیده است و اجرای این رپرتوار برای نوازندگان این ساز بسیار مهم است.
وی با بیان اینکه در سالهایی که داور جشنواره بودم بارها این موضوع را پیشنهاد دادم، بیان داشت:نوازنده پیانو باید از آثار قرن بیستم در کنار همه آثار تاریخ های مختلف موسیقی بنوازند. من تا زمانی که ایران بودم و پیانو یاد می گرفتم به ندرت آموزشی در زمینه موسیقی قرن بیستم گرفته بودم و وقتی به اروپا آمدم با این موسیقی ها آشنا شدم و این خیلی حیف است که جشنواره ای که می خواهد در حد جشنواره های موسیقی اروپا برگزارشود رپرتوارش محدود باشد.
لیلا رمضان با اشاره به نوازنده پیانو همراهی کننده در بخش موسیقی کلاسیک اظهار داشت: از آنجایی که نوازنده همراهی کننده نقش بسیار زیادی در کیفیت ارائه نوازنده اصلی دارد پیشنهاد می کنم برگزار کنندگان جشنواره یک نوازنده پیانو خوب را برای همراهی کردن با دیگر سازها به جشنواره دعوت کنند که تاثیر یکسانی در اجرای شرکت کنندگان داشته باشد و قضاوت عادلانه تر صورت گیرد.
این نوازنده باسابقه پیانو همچنین پیشنهاد اضافه شدن بخشی به عنوان موسیقی مجلسی را داد و همینطور افزود: در بخش آهنگسازی ۲۹ سال برای آهنگساز جوان کم است و بهتر است تا ۳۵ سال باشد چرا که آهنگسازان معمولا اول نوازنده هستند بعد گرایش به آهنگسازی پیدا می کنند و معمولا آهنگساز جوان در اروپا تا ۳۵ سال حساب می شود.
این داور جشنواره ملی موسیقی جوان همچنین افزود: بر اساس استاندارهای فستیوالهای اروپا بهتر است جشنواره ملی موسیقی جوان نیز از همان ابتدا تاریخ های برگزاری هر دو دوره را مشخص کند چرا که در این صورت شرکت کنندگان بهتر می توانند برنامه ریزی کنند.
رمضان در خاتمه درباره شیوه داوری خاطر نشان کرد: درفستیوالهای بزرگ اروپا قانون بر این است که اگر شاگرد یکی از هیات داوران شرکت کند آن معلم که عضو داوری است، حق رای برای آن شرکت کننده را ندارد و یا اینکه شاگردان آن شخص حق شرکت در فستیوال نخواهند داشت . امیدوارم در ایران و در جشنواره موسیقی جوان نیز چنین قانونی اعمال شود تا قضاوت ها بهتر صورت گیرد.