پیمان ناصح پور نوازنده باسابقه تنبک همزمان با درگذشت بهمن رجبی در قالب یک یادداشت از نقش ارزشمند این استاد تنبک نوازی در موسیقی ایران گفته است.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی انجمن موسیقی ایران، پیمان ناصح پور نوازنده باسابقه تنبک و پسر زنده یاد نصرالله ناصح پور همزمان با درگذشت بهمن رجبی یادداشتی را به سفارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن موسیقی ایران درباره جایگاه این هنرمند نوشته است که در ادامه می آید:
پیش از آنکه درباره زندهیاد آقای بهمن رجبی و مشارکت ایشان در پیشرفتِ تنبک بنویسم مایلم خاطرهای ارزشمند از محمدرضا لطفی بگویم. در اوایل دهه هفتاد، بنده در کلاس شناخت موسیقی استاد محمدرضا لطفی شرکت کردم. ایشان خاطره نه چندان دلچسبی از مسخره کردن استاد نورعلی برومند توسط موسیقیدانی روایت کردند اما با همه این حرفها، استاد لطفی از ایشان به عنوان موسیقیدانی برجسته یاد کرده و آثار پژوهشی ایشان را برای مطالعه توصیه فرمودند و سپس جملهای فرمودند که بسیار جالب بود. استاد لطفی فرمودند که «ما در قضاوتهایمان،خصومتهای شخصی را دخالت نمی دهیم».
با الهام از این توصیه ارزشمند استاد لطفی، باید بگویم که بدون شک آقای بهمن رجبی تنبکنواز برجستهای بودند که با اضافه کردن «انگشتگذاریهای نو» به پیشرفت تکنیکِ نوازندگیِ تنبک کمک شایانی کردند. از طرفی دیگر، ایشان یکی از مروجان «نظامِ نگارشِ یکخطی» بودند و با انتشار کتابهای آموزشیشان در رشد ادبیاتِ نغمهنگاریِ تنبک موثر بودند. در ضمن کتابهای پژوهشی ایشان به ویژه کتاب «تنبک و نگرشی به ریتم از زوایای مختلف» برای پژوهشگران موسیقی کوبهای، کتابی درخور توجه است چنانکه برای بنده نیز مفید بوده. بهمن رجبی در بسط موتیفهای مناسبِ تکنوازیِ تنبک تلاش قابلِ توجهی از خود نشان دادند، به طوریکه در کل میتوان گفت میراث ارزشمندی از خود به جای گذاشتند. در پایان اضافه میکنم که ایشان در تنبک «استادی ارزشمند» بودهاند اما چون خودشان دوست نداشتند استاد خطاب شوند در اندوهیادم ایشان را «آقا» خطاب کردم.
درگذشت آقای بهمن رجبی، نوازنده، معلم و پژوهشگر ارزشمند موسیقی کوبهای ایران را به خانوادهشان و جامعه هنری ایران به ویژه تنبکنوازان تسلیت میگویم.