«ارکستر سازهای ملی ایران» که سابقه همکاری با فرهاد فخرالدینی و کنسرت با رامیز قلیاف را در کارنامه دارد این روزها فعالیتهای جدیدش را بر پایه جذب نسل نو موسیقی ایران شتاب بخشیده تا در آیندهای نزدیک، اجراهایی را با این استعدادها روی صحنه ببرد.
علی اکبر قربانی رهبر ارکستر آکادمیک سازهای ملی ایران در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران در خصوص این ارکستر و فعالیتهایش گفت:هستهی اولیهی گروه با عنوان «ارکستر سازهای ملی ایران» در سال ۱۳۹۶ با هدف حضور در «جشنواره سِرپِر قزاقستان» در شهر آستانه تشکیل شد؛ همین مأموریت بینالمللی باعث شد از همان ابتدا، کار را با یک استاندارد حرفهای آغاز کنیم. من به عنوان رهبر ارکستر انتخاب شدم و با مشاوره و نظارت استاد فرهاد فخرالدینی، ساختار ارکستر و رپرتوار این برنامه شکل گرفت.
وی ادامه داد: تمرکز ما بر انتخاب نوازندگانی بود که علاوه بر تسلط بر موسیقی ایرانی، تجربه همنوازی موسیقی پلی فونیک و توانایی هماهنگی در یک بافت ارکسترال را داشته باشند. تمرینات آغاز شد و اجرا در قزاقستان نخستین تجربه رسمی گروه بود.
*همکاری ارکستر آکادمیک سازهای ملی ایران با رامیز قلی اف
این آهنگساز با اشاره به استقبال از اجرای این ارکستر بیان داشت: پس از آن اجرا در قزاقستان به دلیل استقبال و رویکرد تازهای که در ارائه موسیقی ایرانی داشتیم، تصمیم گرفتیم فعالیت ارکستر را ادامه دهیم. گروه به طور مستقل و تحت سرپرستی و رهبری من و با پیگیریهای دقیق تیم اجرایی، مخصوصا خانم ندا ریحانی تمرینهای خود را گسترش داد و کنسرتهای متعددی در تهران، شیراز و تبریز اجرا کرد. در ادامه، ارکستر چند اجرای بینالمللی دیگر نیز داشت؛ از جمله اجراهایی در اسلواکی و اتریش.
رهبر ارکستر آکادمیک سازهای ملی ایران در ادامه به فعالیتهای این ارکستر در دوران کرونا اشاره کرد و ادامه داد: در دوران کرونا، برای فعال نگهداشتن گروه، یک کنسرت آنلاین برگزار کردیم و چند ضبط خانگی انجام دادیم. اجرای «سوئیت ابنسینا» از استاد فخرالدینی و اجرایی مشترک با نوازنده مشهور تار آذربایجان رامیز قلیاف از جمله خروجیهای همان دوره است. همچنین چند قطعه ایرانی و کلاسیک بازآفرینیشده را نیز بهصورت زنده ضبط کردیم.
*بخش آکادمیک ارکستر راهی برای تربیت نسل جدیدی از نوازندگان
آهنگساز قطعه «خاک مهرآئین» درباره راه اندازی بخش آکادمیک ارکستر سازهای ملی ایران نیز گفت: بخش آکادمیک واکنشی مستقیم به یک نیاز جدی است. نوازندگان سازهای ایرانی، هنگام ورود به یک ارکستر، معمولاً آموزش ارکسترال ندیدهاند. بسیاری از آنها اگرچه تکنیک فردی خوبی دارند، اما در نتخوانی، ریتمخوانی، همنوازی گروهی و تجربه پلیفونی ضعف دارند و در مواردی صرفاً به صورت گوشی تربیت شدهاند. این آموزشها در دو محور اصلی خلاصه میشود: یکی آداب صحنه و رفتار حرفهای در ارکستر و دیگری توانایی همنوازی در یک موسیقی چندصدایی.
رهبر ارکستر آکادمیک سازهای ملی ایران افزود: برای حل این مشکل، تصمیم گرفتم بخش آکادمیک را راهاندازی کنم تا نسل جدیدی از نوازندگان تربیت شوند که این تواناییها را به صورت اصولی و کاربردی فرا بگیرند. در گفتوگوهای اولیه با خانم سوسن تقیپور، رئیس محترم دانشگاه علمیکاربردی واحد ۴۶ تهران، استقبال و علاقه ایشان به همکاری، نقش مهمی در شکلگیری این مسیر داشت. همراهی دانشگاه، پشتوانهای مؤثر برای ادامه راه و پایداری ارکستر آکادمیک است و من این همکاری را یک نقطه مثبت و امیدبخش میدانم.
علی اکبر قربانی درباره نحوه ورود به این ارکستر بیان داشت: ورود به ارکستر از طریق آزمون دو مرحلهای و در ردههای سنی مختلف انجام میشود. البته بر اساس فراخوانی که چندی پیش منتشر کردیم ، پس از پذیرش، هنرجویان وارد یک دوره آموزشی منظم میشوند. نتخوانی، آشنایی با استانداردهای تمرین، نحوه هماهنگی گروهی و دنبالکردن چوب رهبری، اجرای رپرتوار ایرانی در قالب ارکسترال در تمرینهای منظم، از جمله برنامه های آموزشی پیش بینی شده برای هنرجویان است.علاوه بر آموزش، نوازندگان طی تمرینهای هفتگی، رپرتوار ایرانی و قطعات تنظیمشده را به صورت گروهی اجرا میکنند.
این مدرس موسیقی در پایان خاطر نشان کرد: برنامه ما این است که هنرجویان در طی حضور در این ارکستر، علاوه بر توانایی گروهنوازی، امکان حضور در گروه منتخبی از بین هنرجویان را داشته باشند و در کنسرتهای آینده ارکستر روی صحنه اجرا کنند.
هدف آکادمی این است که نوازنده، هنگام ورود به ارکستر اصلی، فاقد ضعفهای پایهای باشد و بتواند کاملاً حرفهای و هماهنگ عمل کند.