به گزارش نای، منوچهر صهبایی ضمن عرض تسلیت به جامعه‌ی موسیقی در مورد استاد پورتراب گفت: «او یکی از چهره‌های مهم موسیقی سمفونیک در ایران بودند. آشنایی من با ایشان از سال‌های ۱۳۷۰ به بعد بود. من برای اولین‌بار، پس از اقامت طولانی در اروپا، به ایران آمدم تا با ارکستر سمفونیک تهران به عنوان رهبرِ مهمان همکاری کنم. در همان سال‌ها ایشان را از نزدیک شناختم. وی با وجود سن بالایی که داشت آدم بسیار روشن و آگاهی بود و صحبت‌ها و انتقادهایی که می‌کردند به‌جا و صریح بود و خالصانه صحبت‌هایشان را بیان می‌کردند؛ صفتی که در آدم‌های کمی این‌روزها پیدا می‌شود.»
صهبایی افزود: «یک کاپریس ایرانی برای ارکستر زهی نوشته بودند که آن را در اختیار من گذاشتند و من آن را چندین‌بار در اروپا اجرا کردم که در مجموعه سی‌دی‌هایی که از آثار آهنگسازان ایران منتشر شده این اثر هم موجود است. به واسطه‌ی همین اثر رابطه‌ی خوبی با هم داشتیم. جای خالی ایشان در عرصه‌ی موسیقی کاملاً مشهود است. استاد خیلی بزرگی در رشته‌ی موسیقی سمفونیک بودند و خاطرات خوبی را از خودشان به‌جا گذاشتند.»
وی در مورد شخصیت این استاد موسیقی گفت: «ایشان به غیر از رشته‌ی خودشان از چیز دیگری صحبت نمی‌کردند چرا که زندگی‌اش را صرف همین رشته کرده بود و آرزویش این بود که ما ارکستر خوبی داشته باشیم و ارکسترها وضعیت خوبی داشته باشند و آدم‌های متخصص و باصلاحیت این ارکسترها را اداره کنند.»